۴۶۸ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۸۵۳

هر موی زلف او یکی جان دارد
ما را چو سر زلف پریشان دارد

دانی که مرا غم فراوان از چیست
زانست که او ناز فراوان دارد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۸۵۲
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۸۵۴
نظرها و حاشیه ها
قاسم مرادی
۱۴۰۰/۷/۱۷ ۱۲:۲۱

مصرع اول این رباعی اشکال وزنی دارد و متاسفانه در بسیاری از نسخه‌ها به همین صورت آمده. به احتمال بسیار زیاد اصل مصرع اینگونه بوده:
«هر موی ز زلف او یکی جان دارد»
اما کاتب تصور کرده یکی از «ز»ها اضافی است و حذف کرده. و شاید هم در اثر بی توجهی. به هر حال به شکلی که شما درج کرده‌اید اشکال وزنی دارد.

گوهرین: با سلام و احترام؛ با تشکر از توجه شما. همانطور که ذکر فرمودید در بسیاری از نسخه ها به همین ترتیب نوشته شده است. برای اطمینان نسخه تصحیح شده ی استاد فروزانفر را بررسی کردم، که آن هم به همین صورت است.