هوش مصنوعی: این متن به ناپایداری دنیا و بی‌ثباتی آن اشاره دارد و از بی‌توجهی مردم به ارزش واقعی زندگی انتقاد می‌کند. شاعر با بیان تلخی‌های روزگار، از ناشناخته ماندن طبع واقعی دنیا و بی‌ارزشی تلاش‌های انسان در آن سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق فلسفی و انتقادی موجود در متن برای درک و تحلیل، نیاز به بلوغ فکری و تجربهٔ زندگی دارد. نوجوانان در این سن بهتر می‌توانند با مضامین انتزاعی و پیچیدهٔ شعر ارتباط برقرار کنند.

رباعی شمارهٔ ۸۷۱

اندیشهٔ دهرت ز چه بگداخت جگر
طبع تو مزاج دهر نشناخت مگر

پندار که نطفه‌ای نینداخت پدر
انگار که گلخنی نپرداخت قدر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۸۷۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۸۷۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.