هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که شخصی با ترشرویی می‌آید و تصور می‌کند که او را می‌ترساند، اما شاعر مانند مرغی آزاد است که در قفس نیست و از کسی نمی‌ترسد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم انتزاعی مانند آزادی و ترس است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و زبان شاعرانه ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.
رباعی شمارهٔ ۹۷۴
آمد آمد ترش ترش یعنی بس
میپندارد که من بترسم ز عسس
آن مرغ دلی که نیست در بند قفس
او را تو مترسان که نترسد از کس
میپندارد که من بترسم ز عسس
آن مرغ دلی که نیست در بند قفس
او را تو مترسان که نترسد از کس
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۹۷۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۹۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
