هوش مصنوعی:
شاعر از دوگانگی درونی خود و رابطه‌اش با یار سخن می‌گوید. از یک سو خود را لجوج، سرمست و فضول توصیف می‌کند و از سوی دیگر یارش را لطیف، بیصبر و ملول می‌خواند. در ادامه اشاره می‌کند که میان او و یارش پیام‌رسانی دوطاله وجود دارد که از جانب خداوند است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه‌ای است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین استفاده از واژگانی مانند 'سرمست' و فضای پیچیده‌ی عرفانی متن، مناسب سنین بالاتر است.
رباعی شمارهٔ ۱۰۹۱
جانی دارم لجوج و سرمست و فضول
وانگه یاری لطیف و بیصبر و ملول
از من سوی یار من رسولست خدای
وز یار بسوی من خدایست رسول
وانگه یاری لطیف و بیصبر و ملول
از من سوی یار من رسولست خدای
وز یار بسوی من خدایست رسول
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۰۹۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۰۹۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
