هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از غم و اندوه خود در شب سخن می‌گوید و از تصمیم به بالا رفتن از مناره و فریاد زدن در فردا خبر می‌دهد. با وجود حضور صنم (معشوق)، خشمگین است و خود را در چاهی عمیق و بدون رسن (طناب نجات) می‌بیند.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و روانی مانند اندوه، خشم و احساس تنهایی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، اشاره به خودکشی نمادین (کارد زدن مناره) نیاز به درک و بلوغ عاطفی دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۱۵۲
امشب همه شب نشسته اندر حزنم
فردا بروم مناره را کارد زنم
خشم آلودست اگرچه با ماست صنم
در چاه رسیده‌ام ولی بی‌رسنم
فردا بروم مناره را کارد زنم
خشم آلودست اگرچه با ماست صنم
در چاه رسیده‌ام ولی بی‌رسنم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۱۵۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۱۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
