هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از عشق و اشتیاق خود به معشوق می‌گوید و بیان می‌کند که چون نمی‌تواند لبان معشوق را ببوسد، به جای آن لعل و نگین را می‌بوسد. همچنین، چون دستش به آسمان وجود معشوق نمی‌رسد، به نشانه‌ی احترام و عشق، زمین را می‌بوسد.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و احساسی است که برای درک عمیق‌تر آن، مخاطب نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات ادبی ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.
رباعی شمارهٔ ۱۱۸۰
بر یاد لبت لعل نگین می‌بوسم
آنم چو بدست نیست این می‌بوسم
دستم چو بر آسمان تو می‌نرسد
می‌آرم سجده و زمین می‌بوسم
آنم چو بدست نیست این می‌بوسم
دستم چو بر آسمان تو می‌نرسد
می‌آرم سجده و زمین می‌بوسم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۱۷۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۱۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
