هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات عشق و وابستگی خود را به معشوق بیان می‌کند و از زلف پریشان و حال مستانه‌ی او سخن می‌گوید. همچنین از نای و چنگ به عنوان نمادهای موسیقی و حال عاشقانه یاد می‌کند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاشقانه و ادبیات کلاسیک است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی اصطلاحات و مفاهیم شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۱۹۰
تا جان دارم بندهٔ مرجان توام
دل جمع از آن زلف پریشان توام
ای نای بنال مست افغان توام
وی چنگ خمش مشو که مهمان توام
دل جمع از آن زلف پریشان توام
ای نای بنال مست افغان توام
وی چنگ خمش مشو که مهمان توام
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۱۸۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۱۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
