هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر خود و دیگران را به کف دریا تشبیه می‌کند که در برابر لطافت و عظمت دریا (که می‌تواند نماد عشق یا معشوق باشد) ناچیز و کوچک هستند. همچنین اشاره می‌کند که حتی اگر به خون عشق آلوده شوند، باز هم تحت تأثیر موج‌های عشق قرار می‌گیرند و مانند دف در دست معشوق هستند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد.
رباعی شمارهٔ ۱۲۰۴
تو بحر لطافتی و ما همچو کفیم
آنسوی که موج رفت ما آنطرفیم
آن کف که به خون عشق آلودستی
بر ما میزن که بر کفت همچو دفیم
آنسوی که موج رفت ما آنطرفیم
آن کف که به خون عشق آلودستی
بر ما میزن که بر کفت همچو دفیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۲۰۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۲۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
