هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از غرق شدن در خیال‌ها و سیلاب‌های احساسی سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که حتی در خواب نیز از این حالات رهایی ندارد. چشم‌هایش بیدارند و به عشق معشوق وفادار، در حالی که خودش در خوابِ غفلت است.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه در این شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

رباعی شمارهٔ ۱۲۱۷

در بحر خیال غرقهٔ گردابم
نی بلکه به بحر میکشد سیلابم

ای دیده نمی‌خواب من بندهٔ آنک
در خواب بدانست که من در خوابم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۲۱۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۲۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.