هوش مصنوعی: شاعر بیان می‌کند که فردی زاهد و خاموش بود، اما او را با ترانه و داستان‌هایش مشهور کرد. در دنیایی که نام و نشانی از او نبود، شاعر به او هویت بخشید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان و ساختارهای ادبی قدیمی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

رباعی شمارهٔ ۱۲۴۶

زاهد بودی ترانه گویت کردم
خاموش بدی فسانه گویت کردم

اندر عالم نه نام بودت نه نشان
ننشاندمت و نشانه گویت کردم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۲۴۵
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۲۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.