هوش مصنوعی: شاعر در این متن از دشواری پنهان کردن عشق و احساسات درونی سخن می‌گوید و به مشکلاتی مانند بوی باده، حال خمار و رنگ‌روی تغییر یافته اشاره می‌کند. همچنین، از خشک‌کردن عشق با لب خشک و جاری بودن اشک چشم مانند جوی آب می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا نامناسب باشد. همچنین، اشاره به باده و خمار ممکن است نیاز به درک بالاتری از ادبیات و فرهنگ داشته باشد.

رباعی شمارهٔ ۱۲۷۴

گر باده نهان کنیم بو را چه کنیم
وین حال خمار و رنگ و رو را چه کنیم

ور با لب خشک عشق را خشک آریم
این چشمهٔ چشم همچو جو را چه کنیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۲۷۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۲۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.