هوش مصنوعی: این متن بیانگر گذرا بودن زندگی و تغییرات آن است. شاعر از دوران کودکی و شادی‌های گذرا یاد می‌کند و در نهایت به فناپذیری و ناپایداری زندگی اشاره می‌کند، همانند ابری که می‌آید و سپس پراکنده می‌شود.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق فلسفی و انتزاعی موجود در متن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. درک کامل این شعر نیاز به تجربه و شناخت بیشتری از زندگی دارد.

رباعی شمارهٔ ۱۳۷۵

یک چند به کودکی به استاد شدیم
یک چند بروی دوستان شاد شدیم

پایژان حدیث ما شنو که چه شد
چون ابر درآمدیم و بر باد شدیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۳۷۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۳۷۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.