هوش مصنوعی:
شاعر از گذر عمر و تغییرات درونی خود می‌گوید و جهان را به گلشنی رنگین تشبیه می‌کند که همواره در حال تغییر است.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق فلسفی و تشبیهات انتزاعی در این شعر ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.
رباعی شمارهٔ ۱۳۹۰
از عمر که پربار شود هردم من
وز خویش که بیزار شود هردم من
این گلشن رنگین که جهان عاشق اوست
گلزار که پرخار شود هردم من
وز خویش که بیزار شود هردم من
این گلشن رنگین که جهان عاشق اوست
گلزار که پرخار شود هردم من
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۳۸۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۳۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
