هوش مصنوعی:
این شعر از عشق به عنوان عادتی الهی و ایمانی یاد می‌کند که باعث می‌شود انسان از نگرانی‌های مادی مانند نان و جان خود بگذرد. همچنین به مفهوم مائده‌های الهی اشاره دارد که ارزشمندتر از زر و زینت‌های دنیوی هستند و روزه را به عنوان نوعی پنهان‌خواری معنوی توصیف می‌کند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و دینی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات فارسی دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۴۱۶
ای عادت عشق عین ایمان خوردن
نی غصهٔ نان و غصهٔ جان خوردن
آن مائده چون زر و زو شب بیرونست
روزه چه بود صلای پنهان خوردن
نی غصهٔ نان و غصهٔ جان خوردن
آن مائده چون زر و زو شب بیرونست
روزه چه بود صلای پنهان خوردن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۴۱۵
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۴۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
