هوش مصنوعی: شاعر بیان می‌کند که حتی اگر مرگ او را از بین ببرد، مانند دانه‌هایی که از خاک می‌رویند، او نیز از زمین برخواهد خاست و به زیبایی و شکوه بیشتری ظهور خواهد کرد. این متن به مفهوم جاودانگی و بقای روح پس از مرگ اشاره دارد.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در متن برای درک و تجزیه و تحلیل، به بلوغ فکری و تجربه بیشتری نیاز دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد در افراد شکل می‌گیرد.

رباعی شمارهٔ ۱۴۹۶

گر تیغ اجل مرا کند بی‌سر و جان
در حسن برآیم ز زمین صد چندان

از خاک چو جمله دانه‌ها میروید
هم دانهٔ آدمی بروید میدان
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۴۹۵
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۴۹۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.