هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که خنده‌های واقعی و صمیمی از دید عموم پنهان هستند و تنها خنده‌های ظاهری دیده می‌شوند. او افسوس می‌خورد که خنده‌های اصیل و بی‌ریای فرد مورد نظرش از چشم دیگران پنهان است.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاطفی و اجتماعی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتری دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با احساسات و پیام‌های پنهان در شعر ارتباط برقرار کنند.
رباعی شمارهٔ ۱۵۱۵
من کی خندم تات نبینم خندان
جان بندهٔ آن خندهٔ بیکام و دهان
افسوس که خندهٔ ترا می‌بینند
و آن خندهٔ تو ز چشم خلقان پنهان
جان بندهٔ آن خندهٔ بیکام و دهان
افسوس که خندهٔ ترا می‌بینند
و آن خندهٔ تو ز چشم خلقان پنهان
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۵۱۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۵۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
