هوش مصنوعی: شاعر از تأثیر غم عشق بر خود می‌گوید و بیان می‌کند که چگونه این غم او را مانند ذره‌ها به حرکت درآورده است. او عشق را روشنایی می‌داند اما غم ناشی از آن را فراتر از هر هوایی توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاطفی عمیق و غم‌انگیز است که درک آن برای سنین پایین‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

رباعی شمارهٔ ۱۵۷۰

زاندم که شنیده‌ام نوای غم تو
رقصان شده‌ام چو ذره‌های غم تو

ای روشنی هوای عشق تو عیان
بیرون ز هواست این هوای غم تو
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۵۶۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۵۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.