هوش مصنوعی:
این متن بیان می‌کند که غم و اندوه مانند غذایی مسموم برای روح است و اندیشه‌های منفی می‌توانند مانند تیشه به پای خود فرد آسیب بزنند. شاعر توصیه می‌کند که از اندیشه‌های بیهوده پرهیز شود تا به خود آسیب نرسانیم.
رده سنی:
14+
محتوا شامل مفاهیم عمیق روان‌شناختی و اخلاقی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، نیاز به تجربه و شناخت کافی از زندگی برای درک کامل پیام دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۶۲۱
جانیست غذای او غم و اندیشه
جانی دگر است همچو شیر بیشه
اندیشه چو تیشه است گزافه مندیش
هان تا نزنی تو پای خود را تیشه
جانی دگر است همچو شیر بیشه
اندیشه چو تیشه است گزافه مندیش
هان تا نزنی تو پای خود را تیشه
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۶۲۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۶۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
