هوش مصنوعی:
شاعر خود را مرده و معشوق را جان و جانانه توصیف می‌کند و از او می‌خواهد که در وفا گشاده‌رویی کند، اما در پایان به دیوانه‌ای تشبیه می‌شود که کسی او را در خانه رها نمی‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.
رباعی شمارهٔ ۱۶۳۶
گفتم که توئی می و منم پیمانه
من مرده‌ام و تو جانی و جانانه
اکنون بگشا در وفا گفت خموش
دیوانه کسی رها کند در خانه
من مرده‌ام و تو جانی و جانانه
اکنون بگشا در وفا گفت خموش
دیوانه کسی رها کند در خانه
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۶۳۵
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۶۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
