هوش مصنوعی:
این متن به ناعادلانه بودن دنیا و فراموشی لذت‌های گذشته اشاره دارد. شاعر از کسی می‌پرسد که اگر قرار نیست دوباره شادی را به او برگردانی، چرا ابتدا آن را به او داده‌ای.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در متن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند ظلم و فراموشی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین سنگین باشد.
رباعی شمارهٔ ۱۶۶۱
آن ظلم رسیده‌ای که دادش دادی
وانغمزده‌ای که جام شادش دادی
آن بادهٔ اولین فراموشش شد
گر باز نمی‌دهی چه یادش دادی
وانغمزده‌ای که جام شادش دادی
آن بادهٔ اولین فراموشش شد
گر باز نمی‌دهی چه یادش دادی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۶۶۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۶۶۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
