هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از عشق و علاقه‌ی عمیق خود به معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که حتی با وجود التماس‌ها و درخواست‌های فراوان، معشوق اجازه‌ی نزدیکی نمی‌دهد. شاعر همچنین معشوق را به عنوان سلطان و فرماندار زندگی خود توصیف می‌کند که می‌تواند هم مایه‌ی آرامش (آب) و هم رنج (آتش) باشد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه‌ی عمیق و استفاده از استعاره‌هایی مانند «آب» و «آتش» است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، این نوع شعرهای کلاسیک معمولاً برای سنین بالاتر مناسب‌تر هستند.

رباعی شمارهٔ ۱۶۶۵

آنی که به صد شفاعت و صد زاری
بر پات یکی بوسه دهم نگذاری

گر آب دهی مرا اگر آتش باری
سلطان ولایتی و فرمانداری
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۶۶۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۶۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.