هوش مصنوعی:
شاعر از رنج و ملال خود می‌گوید و مخاطب را به شکرگزاری و شادی از وصل دعوت می‌کند. همچنین، از گریز و داد و فریاد مخاطب سوال می‌کند و اشاره می‌کند که این رفتارها از ترس فراموشی وصل نشأت می‌گیرد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاطفی و عرفانی است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۶۷۱
از رنج و ملال ما چه فریاد کنی
آن به که به شکر وصل را شاد کنی
از ما چه گریزی و چرا داد کنی
زان ترس که وصل را بسی یاد کنی
آن به که به شکر وصل را شاد کنی
از ما چه گریزی و چرا داد کنی
زان ترس که وصل را بسی یاد کنی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۶۷۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۶۷۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
