هوش مصنوعی:
این متن شعری است که با استفاده از استعاره‌ها و تصاویر زیبا، به جستجوی معنوی و درونی انسان اشاره می‌کند. شاعر از مفاهیمی مانند راه، مه، یوسف و چاه استفاده کرده تا نشان دهد که گاهی انسان در جستجوی چیزی است که درون خودش وجود دارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و استعاری است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات فارسی دارد. همچنین، درک عمیق این شعر ممکن است برای سنین پایین‌تر دشوار باشد.
رباعی شمارهٔ ۱۷۱۲
ای بر سر ره نشسته ره می‌طلبی
در خرمن مه فتاده مه می‌طلبی
در چاه زنخدان چنین یوسف حسن
خود دلو توئی یوسف و چه می‌طلبی
در خرمن مه فتاده مه می‌طلبی
در چاه زنخدان چنین یوسف حسن
خود دلو توئی یوسف و چه می‌طلبی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷۱۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۷۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
