هوش مصنوعی:
این متن به زیبایی و جذابیت معشوق اشاره دارد و از عناصری مانند روی، زلف و سحر برای توصیف او استفاده می‌کند. شاعر با بیان هنرمندانه، عشق و شیفتگی خود را نسبت به معشوق نشان می‌دهد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و استفاده از استعاره‌های ادبی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، درک عمیق‌تر از شعر کلاسیک فارسی معمولاً به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۷۳۹
ای روی ترا پیشه جهان‌آرائی
وی زلف ترا قاعده عنبر سائی
آن سلسلهٔ سحر ترا، آن شاید
کش می‌گزی و می‌کنی و می‌خایی
وی زلف ترا قاعده عنبر سائی
آن سلسلهٔ سحر ترا، آن شاید
کش می‌گزی و می‌کنی و می‌خایی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷۳۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۷۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
