هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از همراهی با یار خود به گلزار می‌گوید و از نگاه بی‌خبرانه خود به گل‌ها ابراز پشیمانی می‌کند. یارش او را به خاطر این بی‌توجهی سرزنش می‌کند و از او می‌خواهد که به جای گل‌ها به رخسار او بنگرد.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عاشقانه و اخلاقی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ عاطفی و فکری دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و زبان شاعرانه ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.
رباعی شمارهٔ ۱۷۹۵
با یار به گلزار شدم رهگذری
بر گل نظری فکندم از بی‌خبری
دلدار به من گفت که شرمت بادا
رخسار من اینجا و تو بر گل نگری
بر گل نظری فکندم از بی‌خبری
دلدار به من گفت که شرمت بادا
رخسار من اینجا و تو بر گل نگری
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷۹۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۷۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
