هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از شب تاریک و مهتابی که بر آن می‌تابد سخن می‌گوید. او از خردی که در خواب است و با آب بیدار می‌شود یاد می‌کند. سپس به وعده‌های فریبنده و خواب خرگوشی اشاره می‌کند که در نهایت با تیغ فراق، خواب را از بین می‌برد.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند «تیغ فراق» و «وعده خواب خرگوشی» نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۷۹۹
بر ظلمت شب خیمهٔ مهتاب زدی
می‌خفت خرد بر رخ او آب زدی
دادی همه را به وعده خواب خرگوشی
وز تیغ فراق گردن خواب زدی
می‌خفت خرد بر رخ او آب زدی
دادی همه را به وعده خواب خرگوشی
وز تیغ فراق گردن خواب زدی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷۹۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۸۰۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
