هوش مصنوعی:
این شعر دربارهٔ دلِ بیچاره‌ای است که مانند آینه‌ای هر اثری را بازتاب می‌دهد. اگر از صفات خود فراتر رود، با دردسر مواجه می‌شود. آینه‌ای که هم خیر و هم شر را منعکس می‌کند، اما خود از بازتاب‌هایش بی‌خبر است و بنابراین غمی ندارد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، تفسیر این شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۸۰۵
بیچاره دلا که آینهٔ هر اثری
گر سر کشی از صفات با دردسری
ای آینه‌ای که قابل خیر وشری
زان عکس ترا چه غم که تو بیخبری
گر سر کشی از صفات با دردسری
ای آینه‌ای که قابل خیر وشری
زان عکس ترا چه غم که تو بیخبری
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۸۰۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۸۰۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
