هوش مصنوعی: شاعر از مستی و عادت به خماری سخن می‌گوید و از تنهایی و تحقیر شکایت دارد. سپس از بخیل بودن فردی انتقاد می‌کند که شراب می‌دهد اما خودش نمی‌خورد و به جای آن شیره می‌فشرد.
رده سنی: 18+ محتوا شامل اشاره به مصرف شراب و مفاهیم عرفانی است که برای درک عمیق‌تر به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد.

رباعی شمارهٔ ۱۸۳۱

چشم مستت ز عادت خماری
افغان که نهاد رسم تنها خواری

چون می مددیست ای بخیلیت چراست
می می نخوری و شیره می‌افشاری
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۸۳۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۸۳۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.