هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که نمی‌خواهد معشوق را در دل یا دیده‌اش جای دهد، زیرا ممکن است باعث رنجش او شود. در عوض، معشوق را در جان خود جای می‌دهد تا در آخرین لحظات زندگی، یار و همراه او باشد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و عمیق است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و زبان ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
رباعی شمارهٔ ۱۸۵۹
در دل نگذارمت که افگار شوی
در دیده ندارمت که بس خار شوی
در جان کنمت جای نه در دیده و دل
تا در نفس بازپسین یار شوی
در دیده ندارمت که بس خار شوی
در جان کنمت جای نه در دیده و دل
تا در نفس بازپسین یار شوی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۸۵۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۸۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
