هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از غمهای خود می‌گوید و اشاره می‌کند که گویی مخاطبش نیز در غم خود غرق شده است. او از این می‌ترسد که مخاطبش نباشد و تنها بماند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق عاطفی و غم‌انگیز است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا سنگین باشد. درک این مفاهیم نیاز به بلوغ عاطفی دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۹۰۹
غمهای مرا همه بناغم داری
واندر غم خود همچو بناغم داری
گویی که تراام و چرا غم داری
ترسم که نباشی و چراغم داری
واندر غم خود همچو بناغم داری
گویی که تراام و چرا غم داری
ترسم که نباشی و چراغم داری
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۹۰۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۹۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
