هوش مصنوعی: شاعر در این شعر بیان می‌کند که عمرش در انتظار و مشتاقی گذرانده شده است. او از طراوت و زیبایی زندگی تقدیر می‌کند، اما تأکید دارد که بدون حضور مطرب (نوازنده) و ساقی (شراب‌دهنده)، از کف زدن و نوشیدن شراب خودداری می‌کند.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عرفانی و اشاره به مصرف شراب (که ممکن است به صورت نمادین در شعر عرفانی استفاده شده باشد) است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، این نوع اشعار معمولاً برای سنین بالاتر که با ادبیات کلاسیک و مفاهیم عمیق‌تر آشنا هستند، مناسب‌تر است.

رباعی شمارهٔ ۱۹۷۷

وقف است مرا عمر در این مشتاقی
احسنت زهی طراوت و رواقی

من کف نزنم تا تو نباشی مطرب
من می نخورم تا نباشی ساقی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۹۷۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۹۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.