هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر به توصیف احساسات خود نسبت به معشوق می‌پردازد و خود را بنده‌ای چشم‌به‌راه و مجذوب چشمان مست و خواب‌آلود معشوق می‌داند. او معشوق را به نور ماه تشبیه می‌کند که بر زمین می‌تابد و زیبایی و جذابیت‌اش را ستایش می‌کند.
رده سنی:
16+
این شعر حاوی مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژه‌هایی مانند 'چشم مست' و 'پرخواب' ممکن است نیاز به سطحی از بلوغ عاطفی و فرهنگی برای درک صحیح داشته باشد.
رباعی شمارهٔ ۱۹۸۲
هر شب که ببنده همنشین میافتی
چون نور مهی که بر زمین میافتی
من بندهٔ چشم مست پرخواب توام
آن دم که چنان و اینچنین میافتی
چون نور مهی که بر زمین میافتی
من بندهٔ چشم مست پرخواب توام
آن دم که چنان و اینچنین میافتی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۹۸۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۹۸۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
