هوش مصنوعی:
شاعر از تحمل و صبر خود در برابر مشکلات سخن می‌گوید و بیان می‌کند که نمی‌توان او را از دامن کوه (نماد استقامت) جدا کرد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق و استعاری است که درک آن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، این شعر نیاز به درک نسبی از ادبیات و نمادگرایی دارد.
تک‌بیت شمارهٔ ۹۱
پای به خواب رفتهٔ کوه تحملم
نتوان به تیغ کرد ز دامن جدا مرا
نتوان به تیغ کرد ز دامن جدا مرا
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:تک‌بیت شمارهٔ ۹۰
گوهر بعدی:تک‌بیت شمارهٔ ۹۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
