هوش مصنوعی:
شاعر بیان میکند که با وجود تلاشهای فراوان و تحمل رنجهای زیاد (مانند بوسه زدن بر آبلههای کف پا)، هیچ رهروی در این راه نبوده که او را نشکسته باشد. این متن نشاندهندهی ناامیدی و درد ناشی از بیوفایی یا بیتوجهی دیگران است.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و ناامیدی است که ممکن است برای مخاطبان کمسنوسال قابل درک نباشد. همچنین، نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک احساسات پیچیدهی بیانشده دارد.
تکبیت شمارهٔ ۱۰۲
گر چه چون آبله بر هر کف پا بوسه زدم
رهروی نیست درین راه که نشکست مرا
رهروی نیست درین راه که نشکست مرا
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:تکبیت شمارهٔ ۱۰۱
گوهر بعدی:تکبیت شمارهٔ ۱۰۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.