هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت از احساس سنگینی و درد ناشی از عشق یا غم سخن می‌گوید و خود را مانند خانه‌ای توصیف می‌کند که از ابر بهاران نیز سنگین‌تر است و لنگر درد معشوق یا غم، او را مانند کوهی گران می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و استعاری است که درک آن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، موضوعاتی مانند درد و غم نیاز به سطحی از بلوغ فکری و عاطفی دارد.
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۹
خانه بر دوش‌تر از ابر بهاران بودم
لنگر درد تو، چون کوه گران کرد مرا
لنگر درد تو، چون کوه گران کرد مرا
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۸
گوهر بعدی:تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
