هوش مصنوعی:
شاعر درد و رنج درونی خود را مانند بیماری توصیف میکند که از شدت درد در بستر میگردد و هر لحظه با غم جدیدی مواجه میشود.
رده سنی:
15+
مفهوم عمیق درد و رنج عاطفی در این متن برای درک و همذاتپنداری، به بلوغ فکری و تجربهی عاطفی نیاز دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد شکل میگیرد.
تکبیت شمارهٔ ۲۰۱
دلم هر لحظه از داغی به داغ دیگر آویزد
چو بیماری که گرداند ز تاب درد بالین را
چو بیماری که گرداند ز تاب درد بالین را
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:تکبیت شمارهٔ ۲۰۰
گوهر بعدی:تکبیت شمارهٔ ۲۰۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.