هوش مصنوعی:
شاعر خود را به درخت بید مجنون در بستان زندگی تشبیه کرده و بیان میکند که تنها کاری که از عهدهاش برمیآید، سر به زیر انداختن از شرم است.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عرفانی و شاعرانه است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات نیاز دارد.
تکبیت شمارهٔ ۳۵۰
بید مجنونیم در بستانسرای روزگار
سر به پیش انداختن از شرم، بار ما بس است
سر به پیش انداختن از شرم، بار ما بس است
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:تکبیت شمارهٔ ۳۴۹
گوهر بعدی:تکبیت شمارهٔ ۳۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.