هوش مصنوعی:
شاعر از رنج و عذاب درونی خود میگوید و ابراز تأسف میکند برای کسانی که از نعمتهای رنگارنگ زندگی بهره میبرند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عرفانی و احساسی عمیق است که درک آن برای سنین پایینتر دشوار بوده و ممکن است نیاز به تجربه و بلوغ فکری بیشتری داشته باشد.
تکبیت شمارهٔ ۶۹۰
من که روزی از دل خود میخورم در آتشم
وای بر آنکس که نعمتهای الوان میخورد
وای بر آنکس که نعمتهای الوان میخورد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:تکبیت شمارهٔ ۶۸۹
گوهر بعدی:تکبیت شمارهٔ ۶۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.