هوش مصنوعی:
شاعر در دوران پیری از حسرت و پشیمانی سخن میگوید و افسوس میخورد که اکنون که دیگر دندانی ندارد، مجبور به سکوت است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی مرتبط با پیری و حسرت است که ممکن است برای مخاطبان جوانتر قابل درک یا جذاب نباشد.
تکبیت شمارهٔ ۷۵۳
از پشیمانی سخن در عهد پیری میزنم
لب به دندان میگزم اکنون که دندانم نماند
لب به دندان میگزم اکنون که دندانم نماند
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:تکبیت شمارهٔ ۷۵۲
گوهر بعدی:تکبیت شمارهٔ ۷۵۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.