هوش مصنوعی:
شاعر از احساس تنگنا و محدودیت در قفس (زندگی) صحبت می‌کند و به این درک می‌رسد که بهشت (خوشبختی یا آزادی) همیشگی نیست.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در متن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد و نیاز به تجربه و درک بیشتری از زندگی دارد.
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۱۳
دلم ز کنج قفس تا گرفت، دانستم
که در بهشت مکرّر نمی‌توان بودن
که در بهشت مکرّر نمی‌توان بودن
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۱۲
گوهر بعدی:تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
