هوش مصنوعی: شاعر احساس ناتوانی و بی‌وزنی خود را در برابر دنیای پرآشوب بیان می‌کند و خود را به حبابی در دریای طوفانی تشبیه می‌نماید.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی در متن وجود دارد که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتری نیاز دارد.

تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۵۷

بجز کسب هوا از من دگر کاری نمی‌آید
درین دریای پرآشوب پنداری حبابم من
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۵۶
گوهر بعدی:تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.