هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که در آن شاعر از عشق و حالات عاشقی سخن می‌گوید. او تأکید می‌کند که عشق فراتر از عقل است و عاشقان را نمی‌توان با منطق عاقلان درک کرد. شاعر از خداوند می‌خواهد که او را به خاطر نپذیرفتن پند عاقلان ببخشد و اشاره می‌کند که عاشقان و دیوانگان از قوانین معمول معاف هستند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات فلسفی و عرفانی موجود در شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد.

جواب دادن بلبل باز را و استغنا نمودن او

جوابش داد هشیار سخنگوی
مگو ما را از این معنی بر این روی

برو ما را سر و سودای کس نیست
ز عشقم یک نفس پروای کس نیست

تو هرگز بر کسی عاشق نبودی
هنوز آتش نهٔ مانند دودی

تو نادر بی خودی بیخود نمانی
تو قدر عاشقان هرگز ندانی

شراب عاشقی آن کس کند نوش
که یاد غیر را سازد فراموش

مرا معذور می‌دار ای خداوند
که عاشق نشنود از عاقلان پند

مقام عاشقان بالای عقل است
طریق عاقلی در عشق جهل است

سلیمان را بگو ای نور یزدان
عنان حکم خود از ما بگردان

ترا بر ما از آن دست ستم نیست
که بر دیوانه و عاشق قلم نیست
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:حکایت
گوهر بعدی:درشتی نمودن باز بلبل را و خواندن بسلیمان علیه السلام
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.