هوش مصنوعی: موشی در بیابان شتری بدون نگهبان می‌بیند و آن را مهار می‌کند تا راحت‌تر حرکت کند. سپس شتر را به سوراخ کوچک خود می‌برد، اما شتر به او تذکر می‌دهد که جای او در آن سوراخ تنگ نیست و این کار نامعقول است. موش اصرار دارد، اما شتر به او می‌گوید که این کار غیرممکن است و او باید به اندازه خودش فکر کند.
رده سنی: 8+ این متن دارای پیام اخلاقی و تمثیلی است که برای آموزش مفاهیم ساده‌ای مانند پذیرش محدودیت‌ها و تفکر منطقی مناسب است. همچنین، استفاده از حیوانات به عنوان شخصیت‌های داستان و لحن طنزآمیز آن برای کودکان و نوجوانان جذاب و قابل درک است.

الحکایه و التمثیل

شنودم من که موشی در بیابان
مگر دید اشتری را بی نگه‌بان

مهارش سخت بگرفت و دوان شد
که تا اشتر بآسانی روان شد

چو آوردش بسوراخی که بودش
نبودش جای آن اشتر چه سودش

بدو گفت اشتر ای گم کرده راهت
من اینک آمدم کو جایگاهت

ترا چون نیست از سستی سرخویش
بدین عدت مرا آری بر خویش

کجا آید برون تنگ روزن
چو من اشتر بدین سوراخ سوزن

برو از جان خود برگیر این بار
که اشتر گربه افتادست این کار

برو دم درکش ای موش سیه سر
که نتوانی شد استر را سیه گر

برو ای مور خود را خانهٔ جوی
سخن در خورد خود از دانهٔ گوی

ترا ای موردازآن دل خوش فتادست
که کیک تو عماری کش فتادست
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:الحکایه و التمثیل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.