هوش مصنوعی: متن توصیفی از یک پیرمرد خمیده‌ای است که با وجود ضعف جسمانی، هنر موسیقی و سخنوری او را زنده نگه می‌دارد. او با مهارت خود در نواختن ساز (احتمالاً عود یا تار) و صدای دلنشینش، شنوندگان را مجذوب می‌کند. متن به زیبایی‌های هنر و تأثیر آن بر روح انسان اشاره دارد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم انتزاعی و استعاری است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین، استفاده از صنایع ادبی و اشاره به مفاهیم عمیق هنری ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

در صفت چنگ

یکی پیری که او در پشت خم داشت
رگ و پی جمله بیرون شکم داشت

بسان دختری در پیش مادر
شده چون مصلحان در زیر چادر

چو مادر دست در خنیاگری برد
ازان دختر بناخن دختری برد

بسر ناخن ز زیر نیم چادر
ده و دو پرده ظاهرکرد بر در

بلی کو خم گرفته چون گمان بود
بران پل بحر شعرتر روان بود

ولی بر بحر هرگز پل نبودست
مگر گویی پلی زان سوی رودست

که از هرجا که برگویی سرودی
بپل با تو برد بیرون برودی

چو آواز از رگ آزرده بنمود
ز یک پرده ده و دو پرده بنمود

ز پرده روی بیرون کرده بودی
ولی آواز او در پرده بودی

نجنبیدی برو یک رگ ز سستی
چو زخمش آمدی دیدی درستی

مر او را نام گنج باشگونه
که موی سر نبودش هیچگونه

چو موی سر نبودش هیچ بر جای
چگونه میکشید او موی در پای

کسی کان پیر را در بر گرفتی
خوشی آن پیر زاری درگرفتی

بزاری پیر را دل زنده میداشت
رگی با جان هر شنونده میداشت

اگرچه پشت خم داشت و کهن بود
ولیکن سخت پیری خوش سخن بود
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل گفتن ارغنون ساز در مجلس خسرو و عشرت كردن
گوهر بعدی:در صفت دف
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.