هوش مصنوعی: شاعر از رنج و ستم‌های جهان شکایت می‌کند و بیان می‌کند که دنیا ارزشی ندارد و نباید این همه غم را تحمل کرد.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم فلسفی و انتقادی درباره زندگی و جهان است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامفهوم باشد. همچنین، بیان غم و ناامیدی نیاز به درک و بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۱

تا کی ز جهان رنج و ستم باید دید
تا چند خیال بیش و کم باید دید

حقا که به هیچ مینیرزد همه کون
از هیچ چرا این همه غم باید دید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر بعدی:شمارهٔ ۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.