هوش مصنوعی: شاعر از دل خود می‌پرسد که چرا این‌همه غم و اندوه می‌خورد و در شرایط ناخوشایند (مانند گوشه‌ای پر از خوک و سگ) این رنج را تحمل می‌کند. او از دل می‌خواهد که دیگر این دردها را نخورد.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند 'گوشهٔ پر از خوک و سگ' نیاز به درک بالاتری از ادبیات دارد.

شمارهٔ ۱۳

ای دل ای دل غم جهان چند خوری
و اندوه به لب آمده جان چند خوری

در گوشهٔ گلخنی که پرخوک و سگند
این لقمه که آتش به از آن چند خوری
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.