هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات بیان می‌کند که تنها کسی که دردها، غم‌های قدیمی و جدید، و حیرانی‌های او را درک می‌کند، وجودی والا (احتمالاً معشوق یا خداوند) است و هیچ‌کس دیگری مانند او از حال او آگاه نیست.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی موجود در این شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل این ابیات نیاز به تجربه‌ی عاطفی و شناخت ادبیات کلاسیک دارد که معمولاً در نوجوانی و بزرگسالی حاصل می‌شود.

شمارهٔ ۹

آنکس که غمِ کهنه و نو می‌داند
حالِ منِ سرگشته نکو می‌داند

دردِ من و عجزِ من و حیرانی من
گو هیچ کسی مدان چو او می‌داند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.