هوش مصنوعی: شاعر از درد ناکسی و مشغله‌های بیهوده رنج می‌برد و با وجود یافتن گنج‌های فراوان، همچنان در فقر و درماندگی می‌میرد.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق فلسفی و عاطفی مانند درد، مرگ و فقر است که درک آن‌ها برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و ممکن است باعث سردرگمی یا ناراحتی شود.

شمارهٔ ۱۳

دردا که ز درد ناکسی میمیرم
در مشغلهٔ مهوّسی میمیرم

هر روز هزار گنج مییابم باز
اما به هزار مفلسی میمیرم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.