هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها به کسانی اشاره می‌کند که در جستجوی حقیقت دین هستند، اما گاهی به دنبال بهانه‌هایی برای توجیه نادانی یا سستی خود می‌گردند. این متن تأکید دارد که شناخت حقیقت نیازمند تلاش و پاک‌دلی است، نه بهانه‌تراشی.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در این شعر برای درک و تحلیل، نیازمند سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کهن فارسی است. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند این مضامین را درک کنند.
شمارهٔ ۱۷
گه در وصف دین یگانهای میجویی
گاه از کف کفر دانهای میجویی
چون از سر خویش بر نمیدانی خاست
ای تر دامن! بهانهای میجویی
گاه از کف کفر دانهای میجویی
چون از سر خویش بر نمیدانی خاست
ای تر دامن! بهانهای میجویی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
