هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از ناتوانی در برابر عشق و تأثیر آن بر روح و روان سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که در برابر عشق، خرابی دل و از خود بی‌خویشتنی امری اجتناب‌ناپذیر است و مانند ذره‌ای در پرتو آفتاب، نمی‌توان سایه‌ای از محض را حفظ کرد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و فلسفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتری نیاز دارد. همچنین، ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد یا نیاز به توضیح بیشتری داشته باشد.

شمارهٔ ۱۳

در عشق دلی خراب چتواند کرد
بیخویشتنی صواب چتواند کرد

انصاف بده که ذرهای سایهٔ محض
در پرتو آفتاب چتواند کرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.